In het lichaam draait alles om balans en dat geldt vooral voor water. Die balans is van heel groot belang want het lichaam bestaat voor het grootste deel hier uit. Water is nodig om alle voedingstoffen zoals vitamines, mineralen, afvalstoffen, ... in het lichaam te laten circuleren of te laten verwerken. 2 van de belangrijkste stoffen in water zijn de mineralen kalium en natrium en werken samen. Deze zijn nodig om de lichaamscellen goed te laten werken en reguleren de vochtvoorziening. Verder zorgen natrium en kalium ook voor het transport van voedingsstoffen van en naar de cellen en zijn ook nog eens verantwoordelijk voor het samentrekken van de spieren en het doorgeven van prikkels naar de zenuwen. Samen zorgen ze voor handhaving van het zuur-base-evenwicht in het lichaam. Een goede balans van deze is dus van groot belang.

Met dit warm zonneweertje wordt er vaak uitbundig gespeeld met water om onze woefjes af te laten koelen. Er word vaak gezwommen in zee/meer/rivier of er staat steeds een verfrissend badje klaar ter afkoeling. Leuk, tof en zooooo deugddoend zou men zeggen. Doch vaak ziet men hierbij het gevaar over het hoofd.

Watervergiftiging Watervergiftiging komt vooral voor tijdens sport en spel met water zoals met de tuinslang.

Door de hitte drinkt uw hondje sowieso al veel meer daar die immers niet zweet om zijn lichaam af te laten koelen zoals een mens . Honden koelen hun lichaam af door externe middelen zoals hijgen, op hun rug met hun buik bloot liggen, putten graven tot ze aan de koele aarde komen en er dan in te gaan liggen en zo hun buik af te koelen, zweten aan de kussentjes van hun voeten, schaduw opzoeken of koele ruimtes en gewoon door te rusten. Hun lichaam zelf produceert dus geen tot weinig middelen om af te koelen. Fris water combinerend met spel is leuk en dus een goed idee zou men denken...

Doch opgelet, want laat teveel water net ook gevaarlijk zijn voor uw hondje!!! Watervergiftiging is immers levensbedreigend. Wanneer hij meer water binnen krijgt dan zijn lichaam kan verwerken raken bloed en andere lichaamseigen stoffen teveel verdund. De zout- en mineralenbalans raakt verstoord. Dit zorgt voor een zwelling in de lichaamscellen en dus ook de hersenen. Door deze zwelling ontstaat een druk op de zenuwen in de hersenen en gaat de hond in shock. Symptomen kunnen zijn: - Wankele gang - Heftig braken - Opgezette buik - Erg bleke slijmvliezen - Algehele verzwakking - Heftig speekselen - Verwijde pupillen - Toevallen die te vergelijken zijn met epileptische aanvallen

Indien dan de zout- en mineralenbalans niet binnen de kortste keren word gestabiliseerd, kan nierschade optreden of het hart kan het begeven met de dood tot gevolg.

Zoutvergiftiging Ook teveel en te lang zwemmen in zee kan gevaar betekenen. Vaak, gezien ze door dit warme weer meer moeten afkoelen, drinken honden van het zeewater tijdens wandelingen of zwemmen. Hierdoor krijgen ze teveel zouten binnen. Het teveel binnengekregen zout irriteert het maag- en darmkanaal waardoor braken, diarree, verminderde eetlust en oedeem ontstaat. Bij veel te hoge inname kunnen neurologische klachten ontstaan zoals versnelde hartslag en ademhaling, spiercontracties & spasmen, sloom- en prikkelbaarheid en als laatste epileptisch vergelijkende toevallen. Uiteindelijk raakt de hond in coma en sterft die. Wanneer men dus naar zee gaat wandelen, zorg dan dat je drinkwater voorziet. Laat hem drinken voor je het strand opgaat en ook tussendoor. Indien die toch de neiging heeft om veel van het zeewater te drinken, hou hem dan aan de leiband en weg van zeewater. Wrijf hem na het zwemmen in zee goed droog zodat hij het zout niet van zijn vacht wilt likken door het te reinigen. Indien mogelijk en aanwezig, spoel dan de hond nog af op het strand zelf onder een open douche of met flessenwater. Spoel uw hond zeker af met leidingwater bij thuiskomst.

Besmetting door bacteriën ea Tijdens lange warme periodes ontwikkelen bacteriën, algen, virussen, ... zich sneller. Enkele van deze zijn Leptospirose, botulisme, blauwalg, .... Wie dus naar een meer, rivier, kanaal of plas gaat om wat waterplezier te beleven met zijn hond houd best rekening hiermee.

Lepto word verspreid via de urine van ratten. Vaak plassen ratten langs de kant van meren, rivieren of plassen net daar waar er vaak minder circulatie is in het water. Hierdoor kunnen deze bacteriën zich makkelijker vermeerderen en zijn dus in grotere aantallen aanwezig in stilstaand water (ook plassen in bossen). Op die plaatsen gaan honden vaak het water in. Dus is het risico er hoger dat ze er Leptospirose op doen.

De bacterie Clostridium botulinum die botulisme veroorzaakt, kan zich alleen vermenigvuldigen in een eiwitrijk zuurstofarm milieu en wanneer het water een temperatuur heeft van meer dan 20°. Water van plassen, kanalen of kleine meren die ondiep zijn kunnen dus sneller en makkelijker deze temperatuur bereiken. Niet de bacterie zelf veroorzaakt botulisme, maar de door de bacterie afgescheiden toxine (botuline). Deze veroorzaakt een blockage van signaaloverdracht tss zenuw en spier. Bij een besmetting kan het enige uren duren alvorens de eerste symptomen ontstaan (+/- 10 à 20 uur na inname). Symptomen starten vaak met diarree, droge neus/mond en toenemende verlamming. Wanneer de verlamming zo hevig is treed de dood op dmv verlamming van de ademhalingsspieren.

Blauwalgen komen vooral voor in zoet stilstaand water. Blauwalgen lijken drijvend aan de oppervlakte precies op een laagje olie. Als blauwalgen afsterven vormt zich een groenachtige stinkende brei die giftige stoffen produceert. Opletten dus ook hier!!!

Zwemmersjeuk is een allergische reactie op een larfje dat een klein stukje de huid binnendringt. De larven zijn van een wormsoort die bij eenden voorkomt, de trichobilharzia. Bij watervogels dringen de larven de bloedbaan binnen, waar ze zich vermenigvuldigen. De larf kan niet door de huid van een hond heenkomen. Tussen de tien en dertig minuten nadat de hond in aanraking is gekomen met de larfjes, ontstaat jeuk. Een tot twee weken later ontstaan rode bultjes die jeuken. Dit is een reactie op de larfjes die sterven in de huid.